Kendimiz hakkında zor zamanlarda diğer zamanlardan daha çok öğrenme eğilimindeyizdir. Her şey yolunda giderken,  her hangi bir sorun yokken gayet memnun görünüz. Ancak hayat bizi yerle bir ettiğinde veya önümüze beklenmedik bir viraj çıktığında, gerçek rengimiz de ortaya çıkar.

Bazen Tanrı bu yorucu ve ezici zamanları bizi yeniden biçimlendirmek için kullanır. Bazen kendi halinde yaşadığımız hayata bizi arıtmak ve yeni bir biçim vermek için biraz baskı ekler, tıpkı pırlanta gibi değerli taşlara uygulandığı gibi…

Sıkıntı zamanı geldiğinde ve etrafımız yüksek duvarlarla kaplı olduğunda nereye veya kime döneceğiz?

Evet, sıkıntı zamanı geldiğinde, etrafınız koca büyük duvarlarla çepçevre kuşatıldığında kime veya nereye döneceğiz?  Sevdiğiniz birine, bir arkadaşınıza mı sesleneceksiniz? Kendi becerinize mi güveneceksiniz? Yoksa Rab’be dönüp bu zor zamandan sizi kurtarması için O’na mı sesleneceksiniz?

Gerçek şampiyonlar zor zamanlarda dua ederler.  Bir sonraki denenmenizde bunu unutmayın. Bazen duamız çok kısa olabilir, “Baba, yardım et” “Baba, yapamıyorum” demek bile yeterli olur. O güvenilir olandır ve mutlaka cevap verecektir.

Dua: Rab, hayatımın her anında ve her koşulda sana güvenebilmem için Kutsal Ruh’un aracılığı ile beni güçlendir. İsa’nın adında. Amin.

“Felaket gününde sığınağım sensin.”
(Yeremya 17:7)